De op één na laatste dag van 2022
De op één na laatste dag van 2022 is het vandaag. Buiten giert de wind om het huis en de regen slaat tegen de ramen. Een perfecte dag om terug te kijken op het afgelopen jaar. Voor zover ik dat niet al deed.
Eerlijk gezegd heb ik het afgelopen jaar in retrospectief geleefd en wie mij altijd gevolgd heeft op sociale media, zal het zijn opgevallen, dat ik behalve het posten van enkele verhalen, niet meer actief ben geweest op mijn tijdlijn, op wat deelacties na. Voorheen schreef ik hele verhalen over wat me bezig hield, vooral over mijn leven met de paarden. En dan vooral over Harry. Over zijn herstel, na zijn vlucht, morgen alweer twee jaar geleden: morgen zal ik laten weten hoe het met hem gaat. Ik ben voorzichtig geworden om te posten over Harry. Dat heeft gelukkig helemaal niets met Harry te maken, maar met de manier waarop sommige volgers reageren op mijn berichten. Vol negatief sentiment, in de overtuiging dat ze het zelf beter hadden gedaan.
Ik nam afstand van sociale media door mijn iPhone weg te leggen tijdens mijn vakantie: was toch geen 4G noch Wifi. Toen ik na enkele weken terugkwam van mijn zomervakantie, opende ik het onderhavige medium, en las de ene post na de andere, waarin ruiters de maat worden genomen, in de veronderstelling dat daarmee het paardenwelzijn gediend is.
En toen voelde ik mezelf zó moe!
Ik dacht “in deze wereld wíl ik gewoon niet verder”. De strijd vóor het paardenwelzijn is verworden tot een strijd óm het paardenwelzijn. Overtuigingen buitelen over elkaar heen en verdelen de paardenwereld in twee kampen, waarbij de peilen vooral gericht zijn op de sportruiters. Niet alleen zullen dierenactivisten garen spinnen bij die verdeeldheid, maar zo verwerpelijk als de aversieve praktijken waarvan sommige ruiters zich bedienen, zo verwerpelijk vind ik ook de manier waarop sommige pleitbezorgers van paardenwelzijn – weliswaar met goeie bedoelingen maar vaak ook onterecht of misplaatst – andere ménsen afbranden omdat ze het in hun ogen verkeerd doen. Maar verkeerd doen, is níet hetzelfde als fóut doen! Tussen goed doen (denk aan Ingrid Klimke) en fout doen (het paard schade berokkenen), zitten een heel groot grijs gebied, waar de meeste ruiters zich gewoon bevinden. De een zit achterover, de ander trekt zijn hakken op, de volgende is bang, weer een ander blijft maar moeite houden met de keertwendingen, de volgende lukt het maar niet om de handen stil houden, maar hee, al die ruiters zijn aan het leren! En dat mag. Want als we het met elkaar eens zijn, dat dat níet mag, moeten we vandaag nog stoppen met paardrijden. Ik heb het overwogen, stoppen, niet omwille van de sport, maar omwille van de heersende cultuur op sociale media, waar ik verdrietig van word.
Maar ach, de dagelijkse realiteit is gelukkig geen sociale media; mijn dagelijkse realiteit bestaat uit 5 gelukkige en gezonde sportpaarden, met lieve zachte neusjes, die me dagelijks hinnikend begroeten. Mijn realiteit bestaat uit een geweldig team van topmedewerkers die zich dagelijks bevlogen en met liefde inzetten voor het herstel van geblesseerde paarden. Mijn realiteit bestaat uit een volle agenda met gemotiveerde lesklanten die ambities hebben, maar ook willen leren voelen hoe zo’n paardenlijf nou echt in elkaar zit om een betere ruiter te worden. Mijn realiteit bestaat uit een luxe praktijk met allerlei faciliteiten om de gezondheid van paarden te ondersteunen of te verbeteren. En dat heb ik allemaal niet cadeau gekregen dus ik ga dat ook helemaal niet opgeven.
“Maar wel wil ik bijdragen aan een andere cultuur in de paardenwereld. Aan een respectvolle manier van omgaan met elkaar. Aan elkaar helpen het beter te doen voor de paarden, maar zonder elkaar af te branden, te bekritiseren, de maat te nemen.”
En toen kwam ik op het idee om een team samen te stellen van succesvolle ruiters die inspireren omdat ze zélf blijven leren. Ondanks de prestaties die ze geleverd hebben! Want de ruiters die ik heb geselecteerd, zijn succesvol (geweest) in de subtop of bij de FEI pony’s, zijn jurylid of bestuurslid bij de KNHS, hebben hengstencompetities gereden …. kortom, het zijn ruiters die de paardenwereld kennen, die weten wat er speelt, die bovendien erkennen dat er misstanden zíjn in de sport, maar die meer dan voldoende ervaring hebben om te weten hoe moeilijk het is om het góed te doen. Maar geen van allen doet het verkeerd! En stuk voor stuk willen ze nog heel veel leren, over klassieke trainingsprincipes, biomechanica, fysiologie, noem maar op. Ondanks dat ze stuk voor stuk kunnen terugkijken op mooie prestaties. Het is die mentaliteit precies, die een ruiter siert. De bescheidenheid om te beseffen dat je een leven lang blijft leren om een goede ruiter te worden.
In het komende jaar zullen we stuk voor stuk ons verhaal vertellen. Ikzelf doe ook mee in het team. We hebben goede paarden en we hebben sportambities. Maar we hebben ook de motivatie én de vaardigheden om de paarden op een eerlijke manier op te leiden. Iedere ruiter van het sponsorteam zal door mij ondersteund worden met klassieke technieken en anatomische kennis om de biomechanische principes van het trainen te waarborgen. Maar zij zullen mij weer ondersteunen bij de uitdagingen die je met jonge frisse paarden hebt op wedstrijd! In onze verhalen zullen we eerlijk zijn over de moeilijkheden die we tegenkomen in de training, en niet alleen de successen etaleren. We zullen moedig genoeg zijn om plaatjes te posten die misschien niet perfect zijn, maar jou – met uitleg – wel inzicht geven over de aandachtspunten en de verbeterpunten die je in een trainingsproces tegenkomt.
Niet elk verkeerd plaatje, is een fout plaatje. Ruiters leren en paarden leren. En dat leren is wat wij centraal gaan stellen: inspireren om te durven leren.
Een perfect plaatje is slechts de uitkomst van een positief en constructief trainingsproces. Dat proces in beeld brengen, biedt veel meer informatie, en helpt jou veel meer om de juiste keuzes te maken. Vanaf het nieuwe jaar kun je ons gaan volgen op sociale media, en met elkaar willen we het plezier in de sport terugbrengen!
Bijgaande foto toont alle deelnemers van het sponsorteam, tijdens ons gezamenlijke kerstbijeenkomst. Voor 2023 wensen we jou veel plezier én veel succes in de sport, leermomenten én vooruitgang maar vooral, welzijn voor je paard en respect voor elkaar!
Be inspired!